Szkolne Koło Caritas
W pracy wychowawczej szkoły ważną rolę mogą spełniać Szkolne Koła "Caritas" ściśle współpracujące z organizacją "Caritas". Ich fundament działania opiera się na autentycznym zaangażowaniu młodzieży na rzecz potrzebujących, na wzajemnym zaufaniu, współodpowiedzialności i pracy zespołowej. Głównym celem jest uwrażliwianie młodych ludzi na drugiego człowieka, na jego potrzeby, na krzywdę i cierpienie innych. Zadania Koła wynikają z przykazania miłości - najważniejszej wartości w życiu człowieka bez względu na rasę, wyznanie, czy narodowość. Przedmiotem tej miłości są najsłabsi, którzy sami sobie pomóc nie mogą i nie potrafią. Bezinteresowna pomoc wypływająca z serca ma wielką moc - daje radość wszystkim, którzy znajdą się w jej zasięgu: dzieciom, wychowawcom i tym najmniejszym, najsłabszym, czekającym na otwartą, pomocną dłoń.
Działalność Koła określa regulamin
i plan pracy na dany rok szkolny. Regulamin zawiera główne
cele, zadania, określa prawa i obowiązki członków oraz strukturę
i organizację samego Koła. W planie rocznym zawarte są konkretne
zadania do realizacji, które nie są przez nikogo narzucane,
lecz stanowią propozycje samej młodzieży i opiekuna wytypowanego
przez dyrektora szkoły. Obszarem działania Szkolnego Koła
"Caritas" staje się:
- szkoła, a w niej np. chory kolega, koleżanka, która nie
jest akceptowana w swoim zespole klasowym lub dzieci z młodszych
klas,
- środowisko lokalne, a w nim samotny, chory człowiek, czekający
na spotkanie, na uśmiech, na konkretną pracę, np.: zrobienie
zakupów, posprzątanie mieszkania, ogródka,
- parafia, a w niej ścisła współpraca z Zespołami Charytatywnymi
w podejmowaniu dzieł Miłosierdzia, czynny udział w życiu
Kościoła.
Opracowywany roczny plan jest
oczywiście planem otwartym, bo samo życie przynosi różne niespodziewane
sytuacje, którym natychmiast trzeba zaradzić, jak choroba,
nieszczęśliwy wypadek.
Praca Koła opiera się na pracach
zespołowych, a jej formy zależą od tego, komu członkowie będą
w danym czasie pomagać i kim będą się zajmować.
Dokumentacją pracy Koła może
być kronika, notatnik spotkań lub gazetka szkolna. Jednak
najlepszym i najbardziej prawdziwym obrazem pracy będą uśmiechnięte
oczy dziecka lub radość, wzruszenie na twarzy starszego człowieka.
I to jest najważniejsze i najistotniejsze w tej działalności.
Aby Szkolne Koło "Caritas" zrealizowało
swoje zamierzenia i spełniło pokładane w nim nadzieje, potrzebna
jest odpowiednia atmosfera w samym Kole, oparta na wzajemnej
życzliwości, zaufaniu i przyjaźni. Tylko w ten sposób można
wyzwolić aktywność młodych ludzi, rozbudzić ich młodzieńczy
zapał i chęć czynienia dobra. Czas spędzony wspólnie jest
czasem budowania wzajemnych więzi, uczenia się współdziałania
na rzecz określonego dobra. Ważne jest to, aby każdy człowiek
czuł się potrzebny, aby znał swoje miejsce, zadania i aby
czuł, że jest kochany przez innych, że jest otoczony troską
i opieką przez opiekuna Koła, który powinien być człowiekiem
akceptowanym i lubianym przez młodzież, człowiekiem wyrozumiałym
i otwartym w stosunku do samej młodzieży i jej realnych możliwości.
Musi to być osoba aktywna, pomysłowa, a przede wszystkim umiejąca
właściwie rozeznać konkretne sytuacje wymagające świadczenia
pomocy.